بسم الله الرحمن الرحیم

در عالم ماده برای بدست آوردن هر چیزی باید مبلغی پول هزینه کنی تا آن چیز را بدست آوری . یعنی در دنیا کسی به تو غذا و لباس و.. خانه و غیره ، به رایگان نمی دهد . اما در عالم معنا ، خداوند مهربان تو را مفت و مجانی به عالم ملکوت می رساند و هیچ پولی هم از تو نمی خواهد . در دنیا تو باید ابزار دست و پا و .. را شبانه روز به کار گیری ؛ تا بتوانی لقمه ای نان بخوری و زندگی کنی .تازه بعد از این همه دوندگی ها می شوی صاحب خانه و ماشین و .. هر چیزی که تو اسمش را رفاه و آسایش می گذاری . اما در عالم معنا تو خیلی راحت فقط با حرکت در وجودت می توانی صاحب آن چیزهایی شوی که حتی در ذهن و تصور تو هم نمی گنجد. 

در دنیا هر کس بیشتر صاحب سرمایه و پول باشد ؛ او را بیشتر احترام می گذارند و بله چشم قربان گوی او هستند ؛ اما در عالم معنا هر کس در نزد خدا ی مهربان بیشتر احساس عجز و نداری کند و بیشتر به فقر وجود خود پی ببرد ؛ ملائکه بیشتر او را تحویل می گیرند و فقط با یک حرکت در وجود تو را با تمام نداری و فقر ، ثروتمند می کنند  .تنها کاری که تو باید کنی که به این ثروت وجودت برسی این است که فقط به تکلیفت عمل کنی و مسیر وجودت را در جهت او تنظیم کنی و حرکت تو به سوی او باشد نه به سوی غیر او  و در این چند صباح عمرت خانه ی قلبت را که مفت و مجانی در اختیار تو گذاشته از اغیار ( نامحرمان قلب و راهزنان دل ) پر نکنی و قلبت را از قاذورات و گناهان و رذایل اخلاقی پاک کنی و خانه را به صاحب خانه تحویل دهی ؛

آن وقت خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل !!!  

بسم الله الرحمن الرحیم

هر کاری آثاری دارد . یعنی به دنبال هر کاری ، آثاری نمودار می شود . وقتی غذا یا میوه یا موادی که حاوی آهن است ؛ 

یا ویتامین مشخصی را مصرف می کنی ؛ بعد از مدتی آثار آن را در جسمت می بینی .

به دنبال هر عمل عبادی که تو  انجام می دهی ،  آثار آن در روحت نمودار می شود . مثلا تو وقتی نماز می خوانی ، روزه می گیری یا حج مشرّف می شوی ؛

باید بعد از اتمام عمل ، آثار آن را در روحت ببینی . اگر آثار نماز و ... را در خودت نمی بینی و اگر حال تو در قبل و بعد از نماز یکی است ؛

و تو  همان آشی و همان کاسه که ده سال پیش بودی ؛ پس روح تو تا امروز از حقیقت نماز غافل بوده و نتوانسته آن را بخورد و هنوز مزه ی نماز واقعی را نچشیده !

از کجا چنین چیزی را می گویم ؟ از آنجا که بعد از سالها نماز خواندن ، هنوز مقیّد به ترک گناه نیستی و هنوز رذایل اخلاقی را در خودت می بینی .

هنوز انسانیت در تو بی رنگ است و تو خیلی راحت غیبت می کنی و آبروی بیست ساله ی شخص را در یک ، دو دقیقه  برباد می دهی ،

و این در حالی است که می دانی ؛ گناه غیبت ، شدید تر از زنا است . این رغبت و میل تو به غیبت و دروغ و تهمت و ربا و رشوه خواری و ...........

نشانگر این است که هنوز آثار نماز و روزه و حج و .... به جان تو نرفته و روح تو هنوز شیرینی عفو  و بخشش و مناجات با خدا را نچشیده ؛ 

برای همین تا امروز گرسنه مانده و هر چه فریاد می زند که گرسنه و تشنه است تو صدای او را نمی شنوی و

او از شدت ضعف در میادین مختلف زندگی گیج می زند و راه  را از چاه نمی شناسد ؛

چون غذا نخورده و بزرگ نشده و خوبی و بدی را از هم تشخیص نمی دهد . 

در ادامه مطلب با ما همراه باشید ....